Seasons in a jar

Άλλες φορές έχω την ανάγκη να κρατήσει το καλοκαίρι για μια ολόκληρη ζωή, άλλες πάλι θέλω βροχή, θολά τζάμια και γκρι ουρανό.  Σήμερα η μέρα, ήταν από αυτές που δε χορταίνω καλοκαίρι.  Θέλω κατακόκκινες ντομάτες, τζιτζίκια. τηγανητά κολοκυθάκια και μελιτζάνες. Θέλω κρύα σπιτική λεμονάδα στο μπαλκόνι, να κάθομαι κάτω από την ομπρέλα και να κοιτάζω τη θάλασσα. Θέλω να κάθομαι και το μεσημέρι κάτω από τη σκιά ,και να τρώω ντομάτες και τηγανητά. Θέλω να ακούω τα τζιτζίκια και να γαληνεύει η ψυχή μου.
Αν είναι σκιά των δέντρων δίπλα στην παραλία, να ακούω το κύμα και να τρώω το μεσημεριανό μου, να μυρίζει η ψάθα και η αλμύρα, ακόμη καλύτερα.
Αλλά ας είναι και στην πόλη. Μερικές φορές, οι μικρές χαρές της ζωής, κρύβονται σε ένα πιάτο με ψητές ντομάτες. 



Μου φέρανε ένα σωρό καλούδια, από 'κείνα που είναι λίγο πιο αγνά, χωρίς φάρμακα και ιστορίες. Λευκές μελιτζάνες, αγγουράκια, κολοκυθάκια, ντομάτες, πιπεριές, ροδάκινα και  δαμάσκηνα ένα σωρό. Να μην ξέρεις τι να πρωτοφτιάξεις. Οσονούπω ροδα…