Η αμυγδαλιά, από τα πρώτα δέντρα που ανθίζουν πριν καλά καλά μπει η άνοιξη, συμβολίζει την ελπίδα, την ομορφιά, τη συζυγική ευτυχία, την επαγρύπνηση, την αλλαγή από τον βαρύ χειμώνα στη γλυκιά άνοιξη, τη νέα αρχή και την ανάσταση. Στη Θεσσαλονίκη, ακόμη και μέσα στην πόλη, υπάρχουν αρκετές αμυγδαλιές δεξιά κι αριστερά που γεμίζουν λευκά ή ροζ άνθη και που ομορφαίνουν και χρωματίζουν την πόλη.
Μικρή όταν ήμουν, χαιρόμουν απίστευτα πολύ να παίζω και να τρέχω στις αμυγδαλιές του παππού μου και συχνά ανακαλώ διάφορες μνήμες κάθε φορά που καταπιάνομαι με τ'αμύγδαλα στην κουζίνα. Βρίσκω εδώ ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για τις αμυγδαλιές και την ιστορία τους, τις "μπαλαμιές" όπως τις αποκαλούσαν στην Κοζάνη, εκεί δηλαδή που βρισκόταν οι αμυγδαλιές του παππού μου, φορτωμένες λουλούδια την άνοιξη, και πιο πέρα το αμπέλι.
Η πραλίνα αμυγδάλου φτιάχνεται και στο σπίτι, αρκετά εύκολα και σύντομα θα φροντίσω να γράψω συνταγή. Στο εμπόριο κυκλοφορούν βούτυρα και πραλίνες αμυγδάλου από αρκετές εταιρείες πια, επομένως είναι εύκολο υλικό για να βρεθεί. Στη συνταγή για το κέικ που γράφω παρακάτω, έχω βάλει στη ζύμη μερικές κουταλιές πραλίνας αμυγδάλου, που κάνουν το κέικ υγρό και αφράτο, με μια απαλή κι ευχάριστη γεύση αμυγδάλου.
Θα χρειαστούμε:
500 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 κ.σ. μπέικιν πάουντερ
350 γρ. ζάχαρη καστανή
150 ml ελαιόλαδο
100 ml φρέσκο χυμό πορτοκαλιού
50 ml λικέρ αμύγδαλο
4 αυγά
3-4 κ.σ. πραλίνα
ξύσμα από 1 πορτοκάλι
μισό κ.γλ. τζίντζερ
μισό κ.γλ. μαχλέπι
μισό κ.γλ. κακουλέ
ελαιόλαδο για τη φόρμα
Πως το κάνουμε:
Ανακατεύουμε το αλεύρι με το μπέικιν πάουντερ και τα αυγά με τη ζάχαρη. Προσθέτουμε το ξύσμα και τα υπόλοιπα υλικά και χτυπάμε στο μίξερ ώσπου να ανακατευτούν καλά τα υλικά. Αλείφουμε τη φόρμα με ελαιόλαδο (με πινέλο) και ρίχνουμε το μείγμα. Ψήνουμε στους 180 βαθμούς για 30'. Ξεφορμάρουμε όταν κρυώσει το κέικ.
για το γλάσο:
Λιώνουμε την κουβερτούρα σε μπεν μαρί και τέλος προσθέτουμε το μέλι. Ανακατεύουμε και πριν κρυώσει ρίχνουμε πάνω στο κέικ.