Παντζαροσαλάτα με δυόσμο και μυζήθρα

 

Η εικόνα ενός τραπεζιού με τηγανητά καλαμαράκια, σαλάτα χωριάτικη, πατάτες και παντζάρια με ελαιόλαδο και ξύδι μου είναι γνώριμη και τα έχω συνδυάσει με το καλοκαίρι, σε αντίθεση με άλλους ανθρώπους που έχουν συνδυάσει τα παντζάρια με τα χειμερινά γεύματα. Κι έτσι, μετά τη θάλασσα, σε ένα ταβερνάκι δίπλα στο κύμα ή κάτω από τα πεύκα, μια παντζαροσαλάτα είναι απαραίτητη για να ολοκληρωθεί για μένα μια καλοκαιρινή μέρα από αυτές που χαίρομαι σαν παιδί που βρίσκομαι κοντά στη θάλασσα. 

Τα παντζάρια μπορεί να τα βρίσκουμε όλον τον χρόνο, τα ανοιξιάτικα παντζάρια όμως, όπως και τα καλοκαιρινά είναι πιο γλυκά, και γίνονται ακόμη πιο γλυκά αν αντί να τα βράσουμε, τα ψήσουμε. Αφού κόψουμε τα κοτσάνια τους και τα πλύνουμε για να φύγουν τα χώματα τα τυλίγουμε σε αλουμινόχαρτο και τα ψήνουμε σε μέτρια φωτιά, ώσπου να μαλακώσουν. Με ένα μαχαίρι τα τρυπάμε για να διαπιστώσουμε αν είναι έτοιμα. Έβαλα δυόσμο και μυζήθρα και ίσως τους ταίριαζαν και ξηροί καρποί, καρύδια ή κάσιους, αν θέλετε μπορείτε να βάλετε. 

Θα χρειαστούμε:

4-5 μέτρια παντάρια

λίγο φρέσκο δυόσμο

νωπή μυζήθρα

αλάτι, μαύρο πιπέρι

1 κ.γλ. σκόνη σκόρδου

ελαιόλαδο

μπαλσάμικο ξύδι

Πως το κάνουμε:

Κόβουμε τα κοτσάνια από τα παντάρια και τα πλένουμε για να φύγουν τα χώματα. Ύστερα τα τυλίγουμε σε αλουμινόχαρτο και τα ψήνουμε σε μέτρια φωτιά, ώσπου να μαλακώσουν. Με ένα μαχαίρι τα τρυπάμε για να διαπιστώσουμε αν είναι έτοιμα. Αφού κρυώσουν, τα ξεφλουδίσουμε και τα κόβουμε σε ροδέλες ή μικρότερα κομμάτια. Σε ένα μπολ, ανακαταύουμε τη σκόνη σκόρδου, το αλάτι, το πιπέρι μαζί με το ελαιόλαδο και το ξύδι και το ρίχνουμε στα παντάρια. Τρίβουμε από πάνω λίγο φρέσκο δυόσμο αφού τον έχουμε πλύνει καλά και τριμμένη μυζήθρα και είναι έτοιμα. 

Χαμομήλι, αποξηραμένο

Ανήκω κι εγώ σ'αυτή τη γενιά που μεγάλωσε με χαμομήλι. 

Όλα τα θέματα κατά τη διάρκεια της παιδικής μου ηλικίας, λυνόταν με ένα χαμομήλι. Πιες ένα χαμομήλι να ζεσταθείς. Πιες ένα χαμομήλι να σου περάσει η κοιλιά. Πιες ένα χαμομήλι για τον λαιμό. Πιες ένα χαμομήλι να ηρεμήσεις. Επειδή είναι καταπραϋντικό, είναι και ηρεμιστικό και είναι και όμορφο. 

Είναι το χαμομήλι που είχε πάντα η γιαγιά στο ντουλάπι, το χαμομήλι που δεν τελείωνε ποτέ και σε κάθε περίπτωση το εμφάνιζε για να σώσει την κατάσταση. 

Και τώρα, το έχω κι εγώ στο ντουλάπι μου, και δεν πρόκειται να τελειώσει ποτέ γιατί αγόρασα χαμομήλι για το βάζο στο ντουλάπι, για το βάζο στο τραπέζι, αγόρασα χαμομήλι για δυο ζωές :-) 

Είναι φρέσκο και μυρίζει άνοιξη, κι ετοιμάζομαι να το αποξηράνω και να το αποθηκεύσω σε βαζάκια, να έχω κι εγώ για τον χειμώνα, μήπως κάπου μου χρειαστεί. 

Ο πιο συνηθισμένος τρόπος για να αποξηράνουμε το χαμομήλι, είναι να το κάνουμε μπουκέτο και να το κρεμάσουμε ανάποδα σε ένα σκιερό μέρος, μακριά από την υγρασία. 

Χρειάζεται να προσέξουμε αρκετά, να μη μπερδευτούν μαζί με το χαμομήλι κι άλλα χόρτα που δεν τα χρειαζόμαστε.

Όταν τελικά θα έχει αποξηρανθεί, θα καθαρίσουμε τα άνθη του από τα κοτσάνια.

Τα άνθη είναι που θα αποθηκεύσουμε σε καθαρό βάζο. 

Άλλοι λένε πως τα χαμομήλια δεν είναι για μπουκέτα, αλλά τα απλώνουν στις εφημερίδες και τα αφήνουν έτσι να ξεραθούν. Στη σκιά ή στον ήλιο.

Άλλοι πάλι, συλλέγουν τα ανθάκια και τα απλώνουν σε λαδόκολλα, στο φούρνο, σε χαμηλή θερμοκρασία για λίγη ώρα. Ή σε ένα ταψί, να ξεραθούν μόνα τους με τις μέρες. 

Προτίμησα το μπουκέτο και το σπίτι μοσχοβολάει χαμομήλι. Μου άρεσε και η εικόνα του είν'η αλήθεια. 

Δοκιμάστε αυτό που σας βολεύει και κρατήστε λίγο χαμομήλι για το χειμώνα και λίγο για ένα βάζο. 

Ταινίες, ποπ κορν και Halloween

Ταινίες, ποπ κορν και κλαμπ σάντουιτς σε σχήμα νυχτερίδας. 

Πιο πολύ από όλα την ημέρα του Halloween αγαπώ τις λιχουδιές και όχι τόσο τα τρομακτικά μασκαρέματα. Κι αυτά έχουν τη χάρη τους δε λέω, μα αν συνοδεύονται από λιχουδιές, ακόμη καλύτερα. Δε θα δούμε τρομακτικές ταινίες, από εκείνες που τις βλέπεις και κοιμάσαι μια βδομάδα με ανοιχτά τα φώτα. Ταινίες ατμοσφαιρικές, ελαφρώς σπούκι, ότι πρέπει για την ημέρα. 

Τη νύχτα δηλαδή. 

Το Corpse Bride (Η νεκρή Νύφη) είναι σίγουρα μια από τις αγαπημένες μου ταινίες στο είδος. Ο γλυκύτατος και κάπως ρομαντικός Βίκτωρ, βρέθηκε καταλάθος στον κόσμο των νεκρών. Σαγηνευτική και κάπως μακάβρια, η κατάλληλη ταινία για το ξεκίνημα. 

Για τη συνέχεια θα δούμε κι άλλες τέτοιες ήπιες ταινίες, όπως το Nightmare Before Christmas ή το Sleepy Hollow και μετά, δικαίως θα ονομάσουμε τη βραδιά "Βραδιά Τιμ Μπάρτον" Θα μου πείτε, η βραδιά του Χάλοουιν απαιτεί ταινίες τρόμου και δίκιο θα έχετε, αν έχουμε κέφι, ίσως θα βάλουμε και τις πιο τρομακτικές. 

Ποπ κορν:

Ποπ κορν μπορούμε εύκολα να φτιάξουμε και στο σπίτι σε μια κατσαρόλα, οπωσδήποτε με το καπάκι κλειστό. Χρειάζεται μια κουταλιά της σούπας βούτυρο (ή ελαιόλαδο) και 2 κουταλιές της σούπας καλαμπόκι. Και αλάτι. Όσο σκάνε τα ποπ κορν κουνάμε την κατσαρόλα πιάνοντας την με μια πετσέτα έτσι ώστε να σκάσουν όλα και να μην καούν. Όταν σταματήσουμε να τα ακούμε να σκάνε, αφαιρούμε αμέσως από το μάτι της κουζίνας.

Νυχτεριδάκια:

Σε ψωμάκι του τοστ, φέτα γκούντα, γαλοπούλα, μαγιονέζα και ότι άλλο τραβάει η ψυχούλα σας. Με το κούπατ σε σχήματα αφού έχουμε βάλει τα υλικά, κι τα ψωμάκια το ένα πάνω στο άλλο σχηματίζουμε προσεκτικά νυχτεριδάκια. 

Happy Halloween!

Παγωμένο τσάι, πολύ παγωμένο

Πλησιάζει το φθινόπωρο κι από τη μια, χαίρομαι, από την άλλη δεν έχω χορτάσει καλοκαίρι. Δε χόρτασα παγωτά, δε χόρτασα μπάνια, τζιτζίκια και χταποδάκι σε μια ταβέρνα δίπλα στη θάλασσα. 

Όσοι μένουμε στη Θεσσαλονίκη, είμαστε τυχεροί. Η θάλασσα είναι δίπλα, αμέτρητες παραλίες στη Χαλκιδική κι απέναντι με το καραβάκι, Περαία, Νέους Επιβάτες, γιατί όχι;

Μετά τις 15 Αυγούστου, ευχαριστιέμαι περισσότερο αυτές τις κοντινές παραλίες, λιγότερος κόσμος, ησυχία.

Ελάτε να σας πάω βόλτα με το καραβάκι και τους γλάρους και μετά να σας κεράσω γρανίτα. 

Τόσο μπλε, αξίζει η βόλτα με το καραβάκι ίσα ίσα για να το κοιτάζεις. Ας μην καταλήγει στις καλύτερες παραλίες. Καταλήγεις εσύ να ηρεμείς, να αδειάζει το κεφάλι σου από τη βαβούρα και μετά γυρνάς στο σπίτι ορεξάτος, να βγάλεις τ'αλάτια από πάνω σου και να μπεις στην κουζίνα να δημιουργήσεις. 

Ε, και μετά από μια ολόκληρη μέρα στην παραλία, πήραμε το καραβάκι, και φτάσαμε Σαλονίκη όταν είχε πια νυχτώσει, και ήταν όμορφα να βλέπουμε τα φώτα της πόλης καθώς πλησιάζαμε.

Μπήκα στην κουζίνα και έβαλα το νερό να βράσει για το τσάι. 

Αναρωτιέμαι γιατί δεν το έκανα όλον αυτόν τον καιρό, κι είναι τόσο εύκολο.

Πόσο καλοκαίρι έχασα χωρίς τη δροσιά του!

Τσάι, μέλι, lime. Στις θήκες για το παγωτό και μόλις παγώσει είν'έτοιμο. 

Παρότι τελειώνει το καλοκαίρι, έχει ακόμη ζέστη, ζέστη υγρή και ανυπόφορη. Κι αν σας αρέσει το παγωμένο τσάι, γιατί να μην αγαπήσετε και αυτό που είναι όλο δροσιά;

Κι από γεύση, γεμάτη γεύση, δεν το περίμενα. 

θα χρειαστούμε:

300 ml νερό

2 κ.σ. μαύρο τσάι

2 κ.σ. μελι

το χυμό από μισό lime

6 ξυλάκια για παγωτό, έξι θήκες

Πως το κάνουμε:

Βράζουμε το νερό και προσθέτουμε το τσάι, στραγγίζουμε σε άλλο σκεύος και προσθέτουμε το μέλι και το χυμό. Αφήνουμε να κρυώσει εντελώς, και το μεταφέρουμε στις θήκες παγωτού. Μπορούμε να βάλουμε στις θήκες φέτες lime ή ροδάκινο ή όποιο άλλο φρούτο μας αρέσει. 

Χρειάζεται να παγώσουν για περίπου 50-60 λεπτά και μετά να βάλουμε τα ξυλάκια έτσι ώστε να μπορούν να σταθούν. Μετά τοποθετούμε ξανά στην κατάψυξη.

Ψητές ντομάτες κάτω από τη σκιά

Αλλες φορές έχω την ανάγκη να κρατήσει το καλοκαίρι για μια ολόκληρη ζωή, άλλες πάλι θέλω βροχή, θολά τζάμια και γκρι ουρανό. 

Σήμερα η μέρα, ήταν από αυτές που δε χορταίνω καλοκαίρι. 

Θέλω κατακόκκινες ντομάτες, τζιτζίκια. τηγανητά κολοκυθάκια και μελιτζάνες. Θέλω κρύα σπιτική λεμονάδα στο μπαλκόνι, να κάθομαι κάτω από την ομπρέλα και να κοιτάζω τη θάλασσα. Θέλω να κάθομαι και το μεσημέρι κάτω από τη σκιά ,και να τρώω ντομάτες και τηγανητά. Θέλω να ακούω τα τζιτζίκια και να γαληνεύει η ψυχή μου.

Αν είναι σκιά των δέντρων δίπλα στην παραλία, να ακούω το κύμα και να τρώω το μεσημεριανό μου, να μυρίζει η ψάθα και η αλμύρα, ακόμη καλύτερα.

Αλλά ας είναι και στην πόλη. Μερικές φορές, οι μικρές χαρές της ζωής, κρύβονται σε ένα πιάτο με ψητές ντομάτες. 

Μου φέρανε ένα σωρό καλούδια, από 'κείνα που είναι λίγο πιο αγνά, χωρίς φάρμακα και ιστορίες. Λευκές μελιτζάνες, αγγουράκια, κολοκυθάκια, ντομάτες, πιπεριές, ροδάκινα και  δαμάσκηνα ένα σωρό. Να μην ξέρεις τι να πρωτοφτιάξεις. Οσονούπω ροδακινόπιτα. 

Κάποια τα τηγάνισα, κάποια με περιμένουν ακόμη. Αλλά εδώ που τα λέμε, η μυρωδιά της τηγανητής μελιτζάνας και το κολοκυθάκι με την τραγανή κρούστα, μπορούν να με τρελάνουν μια ώρα αρχύτερα. Δε μπορώ να φανταστώ καλοκαίρι χωρίς αυτά τα δύο. 

Ούτε χωρίς ντομάτες μπορώ να το φανταστώ το καλοκαίρι. 

Από τις ντομάτες, διάλεξα μερικές, γιατί ήταν και πολλές, και τις έψησα. Έχετε δοκιμάσει ποτέ να ψήσετε ντομάτες; Αν όχι, θα πρέπει. 

Σε μια λαδόκολλα, αφού τις πλύνετε πολύ καλά, ψήστε τες, στους 200 βαθμούς για 20-25 λεπτά χωρίς να τις καλύψετε με αλουμινόχαρτο.

Βάλτε και θυμάρι με ρίγανη στο ταψί για να τραβήξουν το άρωμα. 

Θα χρειαστούμε:

μερικές ντοματες και ντοματίνια

αλάτι

θυμάρι, ρίγανη

1 σκελίδα σκόρδο

ελαιόλαδο

Όταν οι ντομάτες ψηθούν είναι πανεύκολο να τραβήξετε τη φλούδα. Βάλτε τις ντομάτες σε ένα βαθύ πιάτο, πιέστε τες με ένα πιρούνι, ρίξτε ελαιόλαδο, αλάτι, θυμάρι ρίγανη και τρίψτε μια σκελίδα σκόρδο. 

Με ψωμάκι φρέσκο να το δοκιμάσετε. 

*δε γράφω ποσότητα στις ντομάτες γιατί δεν έχει και μεγάλη σημασία. Όσες θέλετε και όσες σας κάνουν κέφι. Προσαρμόστε ανάλογα το σκόρδο το λάδι και το αλάτι. 

ΒΟΛΤΑ ΣΤΗΝ ΣΤΟΑ ΜΟΔΙΑΝΟ, Η ΜΕΚΑ ΤΟΥ ΚΑΦΕ

Κάνοντας την καθιερωμένη βόλτα μου στις αγορές της πόλης, για να αγοράσω τα μπαχάρια μου και άλλα καλούδια που χρειάζομαι στην κουζίνα, περπάτησα ως την στοά Μοδιάνο, για να ανακαλύψω κάτι που θα έπρεπε να έχω ανακαλύψει χρόνια πριν. 

Το καφεκοπτείο του κυρίου Ιωάννη Νοταρά, είναι ένα μικρό μουσείο στην καρδιά της Θεσσαλονίκης, ένα υπέροχο μαγαζάκι για τους λάτρεις του καφέ. Με αντικείμενα μιας άλλης εποχής, όμορφα και καλοδιατηρημένα, με αρώματα του παραδείσου και την φυσική ευγένεια του κυρίου Ιωάννη Νοταρά, μια απλή βόλτα, μετατρέπεται αυτόματα σε πηγή έμπνευσης, σε κέφι για ανακάλυψη. 

Ναι, είναι η "Μέκα" του καφέ, το παλαιότερο μαγαζί στην αγορά Μοδιάνο, με στιβαγμένα τα βάζα του καφέ, να ανοίγουν και να βγαίνουν οι μοσχοβολιές τους. 

Είναι δύσκολο να μην προσέξει κανείς τις μηχανές του καφέ, ιδίως την κόκκινη μηχανή που βλέπει μπρος του κάποιος με το που θα μπει στο κατάστημα, όπως επίσης, εκείνη τη διαφήμιση που βρίσκεται στον τοίχο, πίσω της, για το γάλα Βλάχας, πραγματικά μουσειακά αντικείμενα, για τα οποία ο αγαπητός καταστηματάρχης έχει να πει τις καλύτερες ιστορίες. 

Ευχαριστούμε θερμά, τον κύριο Ιωάννη για την καλή παρέα και τις υπέροχες ιστορίες.

Το τσάι των Χριστουγέννων

Δε σκοπεύω να γράψω κάποια συνταγή σ'συτό το post. 

Μετά από μια βόλτα στους δρόμους της πόλης ανακάλυψα το πιο αρωματικό, το πιο χειμερινό τσάι και θέλησα να το μοιραστώ έστω κι έτσι. 

Αν θέλετε να γεμίστε το σπίτι σας με αρώματα Χριστουγέννων δεν έχετε παρά να φτιάξετε μπισκότα, μελαμακάρονα και κουραμπιέδες ή να πιείτε το τσάι των Χριστουγέννων. Αγορασμένο από ένα μικρό μαγαζί με μπαχαρικά και βότανα κοντά στα Λαδάδικα της Θεσσαλονίκης, μέσα σε όλα τα βαζάκια και τα μικρά σακουλάκια με τα μπαχαρικά, ξεχώρισε αυτό το γιορτινό τσάι. 

Το "Τσάι των Χριστουγέννων" έχει ένα βαθύ κόκκινο χρώμα και πλούσιο άρωμα. Περιέχει κομμάτια μήλου, γαρίφαλο, κανέλα, ιβίσκο, μαρέγκα, πέταλα τριαντάφυλλου και απαλό άρωμα πορτοκαλιού. Όλα τα αρώματα των Χριστουγέννων, η κανέλα, το πορτοκάλι, το γαρίφαλο, το μήλο, μπορούν εύκολα να χωρέσουν σε ένα φλιτζάνι τσαγιού. Δικαίως λοιπόν, έχει πάρει το όνομα του από τα Χριστούγεννα. 

Οι μεγάλες χαρές της ζωής, η ζεστασιά και η μαγεία κρύβονται σε αυτές τις μικρές απολαύσεις. 

Καλά Χριστούγεννα με αγάπη, υγεία και ένα φλιτζάνι γιορτινό γεμάτο αρώματα τσάι!

Αθηναϊκες βολτες και παρεϊστικο φαγητο

Καταπληκτικός σπιτικός πουρές από την οικοδέσποινα, πατατοσαλάτα με ελαιόλαδο και κρεμμύδι, μπιφτέκια κάποιας άλλης νοικοκυράς και σοταρισμένα λαχανικά στο τηγάνι. Κολοκυθάκια, μελιτζάνες και χρωματιστές πιπεριές, είναι ότι πρέπει για να συνοδεύσουν τα μπιφτέκια.

Η επίσκεψη στην Αθήνα δεν είχε μόνο γεμάτο γεύμα και καλή παρέα, είχε και ωραίες βόλτες, και παρά την ανυπόφορη ζέστη, χάρηκα πολύ τα καφεδάκια και το περπάτημα στην Αθήνα.

Όπως όλοι άλλωστε, μπορώ να πω και εγώ με σιγουριά, πως η Πλάκα είναι από τις ομορφότερες περιοχές της Αθήνας, είναι πολύ ωραίο το 2017 να βλέπεις αυτή την αρχιτεκτονική των κτιρίων, γεμάτη χρώματα και ζωή.  

Και αν η Αθήνα είναι γεμάτη κίνηση και καυσαέριο, ακόμη και αν το καλοκαίρι βράζει, στο σπίτι καλών φίλων, μπορείς να μείνεις λίγο μακριά από τη φασαρία και να ετοιμάσεις νόστιμο φαγητό.

Τα μπιφτεκάκια ήταν ζυμωμένα έτοιμα, και η οικοδέσποινα μας τα μαγείρεψε και τα συνόδευσε με σπιτικό πουρέ πατάτας, πολύ γευστικό, που μου θύμισε πολύ έντονα τον αγαπημένο μου έτοιμο πουρέ του εμπορίου.

Ξεκινώντας με το κόψιμο των λαχανικών, προτίμησα να τα κόψω σε ροδέλες σε όμοια μεγέθη για να μαγειρευτούν ομοιόμορφα. 

Τα μανιτάρια μπορείτε να τα καθαρίσετε με ένα πανάκι ή να τραβήξετε προσεκτικά την λεπτή εξωτερική του φλούδα, με μεγάλη προσοχή όμως γιατί είναι εύκολο να "σπάσουν" και να χαλάσει το σχήμα τους.

Κάποια από τα λαχανικά χωρίστηκαν και μπήκαν στο γκρίλ με λίγο ελαιόλαδο και 3-4 κουταλιές πέστο βασιλικού. Παρότι το πέστο ταιριάζει καλύτερα στα ζυμαρικά, με τα λαχανικά μας έδεσε πολύ ωραία.  Αν το δοκιμάσετε, είναι καλύτερα να προσθέσετε το πέστο αφού έχουν αρχίσει να ροδίζουν τα λαχανικά. Ρίξτε και 1-2 σκελίδες σκόρδο για το άρωμα, να τα απογειώσετε.

Ασφαλώς το γεύμα μας, είχε μια λαθραία επισκέπτρια, την γλυκύτατη Νάρα, της οποίας, από απόσταση ασφαλείας, φυσικά, τις έδωσα αρκετές λιχουδιές κάτω από το τραπέζι.
Μου ήταν αδύνατο να αντισταθώ σ'αυτό το βλέμμα.

Θα χρειαστούμε:

2 μικρές μελιτζάνες

2-3 κολοκυθάκια

3 πιπεριές πράσινες και κόκκινες

2 τριμμένες ντομάτες

250 γρ μανιτάρια 

2 κρεμμύδια

3 σκελίδες σκόρδο

ελαιόλαδο

αλάτι, μαύρο πιπέρι

Πως το κάνουμε:

Καθαρίζουμε και κόβουμε τα λαχανικά σε ροδέλες. Καθαρίζουμε τις σκελίδες σκόρδου αλλά τις κρατάμε ολόκληρες. Ρίχνουμε στο τηγάνι ελαιόλαδο, τόσο όσο να καλύψει όλη την επιφάνεια και σοτάρουμε τα κρεμμύδια μαζί με το σκόρδο. Μόλις ροδίσουν ρίχνουμε τα λαχανικά με 2-3 κουταλιές από την τριμμένη ντομάτα. Θα χρειαστεί να μαγειρευτούν σε μέτρια φωτιά σίγουρα 20 λεπτά. Λίγο πριν να είναι έτοιμα προσθέτουμε την υπόλοιπη ντομάτα, αλάτι και πιπέρι και ανακατεύουμε. Αφήνουμε για 3-4 λεπτά ακόμη.

Μπορείτε να σερβίρετε με τριμμένο τυρί φέτα και φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι.

* για τα λαχανικά με το πέστο, ακολουθούμε την ίδια διαδικασία και αντί για σάλτσα ντομάτας προσθέτουμε πέστο βασιλικού. Σ'αυτά τα λαχανικά δεν έχω βάλει κρεμμύδι, νομίζω πως το σκόρδο είναι ήδη αρκετό