Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα θεσσαλονίκη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα θεσσαλονίκη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παγωτό φυστίκι, σπιτικό






Για να φτιάξουμε παγωτό φυστίκι, μπορούμε είτε να χρησιμοποιήσουμε φυστίκια και να τα πολτοποιήσουμε στο σπίτι, είτε να αγοράσουμε έτοιμη πάστα. Αυτό όμως που πρέπει να προσέξουμε στις έτοιμες πάστες φυστικιού, είναι το ποσοστό που περιέχουν σε φυστίκι καθώς ορισμένες, δεν έχουν καθόλου και είναι μόνο άρωμα και χρώμα ζαχαροπλαστικής. 




Δεν είναι δύσκολο να φτιάξουμε στο σπίτι πάστα ξηρών καρπών. Αυτό που είναι αρκετά δύσκολο, είναι να φτάσουμε την ποιότητα της υφής που έχει μια πάστα αγοραστή ακόμη κι αν το χτυπήσουμε για αρκετή ώρα στο multi. Για να γίνει η πάστα απαλή, χρειάζεται ειδικός εξοπλισμός ραφιναρίσματος. Αν στο σπίτι έχουμε πραλινομηχανή, τότε θα έχουμε ένα αρκετά καλό αποτέλεσμα με και με τα φυστίκια Αιγίνης. Αρκετές φορές έχω φτιάξει πάστα καρυδιού, φουντουκιού ή φυστικιού. Γίνεται νοστιμότατη χρησιμοποιώντας μόνο το multi. Για το παγωτό όμως πρόσθεσα έτοιμη πάστα καθώς ήθελα να γίνει όσο το δυνατόν πιο απαλό. 



Θα χρειαστούμε:


500γρ. κρέμα γάλακτος παχύρευστη για ζαχαροπλαστική
250 γρ. πάστα φυστικιού Αιγίνης
2 κ.σ. ζάχαρη 
1 βανίλια σκόνη 





Πως το κάνουμε:


Η κρέμα γάλακτος πρέπει να είναι κρύα, ομοίως και η πάστα φυστικιού. Στο κάδο του μίξερ χτυπάμε την κρέμα γάλακτος με την πάστα, προσθέτουμε τη ζάχαρη και τη βανίλια και χτυπάμε ώσπου να σταθεί και να κάνει κορυφές. Βάζουμε στην κατάψυξη το παγωτό και ύστερα από μια ώρα το πολύ χτυπάμε ξανά με το μίξερ για άλλα 2 λεπτά. Επαναλαμβάνουμε το χτύπημα 2-3 φορές. Αυτό βοηθάει το παγωτό να γίνει αφράτο. 

* Τα παγωτά που έχουν στη σύστασή τους ξηρούς καρπούς πήζουν πιο εύκολα λόγω των ελαίων των καρπών με αποτέλεσμα να χάνουν λίγη από την ελαστικότητά τους. 






 

 

Κουλουράκια λαδιού με μαστίχα και μαχλέπι














Λίγο τα οι πασχαλιές που μάζεψα, λίγο τα κουλουράκια με τη μαστίχα, έχει γεμίσει το σπίτι μυρωδιές.
Ωραίες μυρωδιές, πασχαλινές, σπιτικές και ανοιξιάτικες. 
Αν και στη Θεσσαλονίκη συνηθίζουμε να λέμε κουλούρια, τα γνωστά κλασικά τραγανά κουλούρια Θεσσαλονίκης με το σουσάμι, ενίοτε λέμε κι αυτά κουλουράκια και όχι μπισκότα. Κι εδώ, αλλά και σε άλλες περιοχές βέβαια. 
Γίνονται ελαφρώς τραγανά και τα αρώματα τους θυμίζουν τσουρέκι.
Είναι ότι πρέπει για να τα συνδυάσει κανείς με ένα ωραίο ζεστό ελληνικό καφέ το πρωί ή και σκέτα για την λιγούρα, να τσιμπάς κι από ένα κάθε φορά που μπαίνεις στην κουζίνα. 








































Θα χρειαστούμε:



650 γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις
200 ml ελαιόλαδο
120 ml χυμό πορτοκαλιού
200 γρ ζάχαρη
1 κ.γλ. μπέικιν πάουντερ
1 κ.γλ. μαστίχα κοπανισμένη
1 κ.γλ. μαχλέπι
1 κ.γλ. κάρδαμο
























Πως το κάνουμε:



Ανακατεύουμε το αλεύρι με το μπέικιν πάουντερ και τη ζάχαρη. Προσθέτουμε τα αρωματικά, μαστίχα, μαχλέπι και κάρδαμο και ανακατεύουμε. 
Ρίχνουμε τα υγρά, χυμό και ελαιόλαδο, και ζυμώνουμε ώσπου η ζύμη να είναι ομοιόμορφη και να μην κολλάει.
Πλάθουμε είτε πλεξούδες είτε όπως είναι στη φωτογραφία.
Προαιρετικά προσθέτουμε σουσάμι.
Απλώνουμε σε λαδόκολλα και ψήνουμε στους 180 βαθμούς για 20 λεπτά. 





Ροδέλες πορτοκαλιού με σοκολάτα γάλακτος






























Οι τελευταίες μέρες στο σπίτι είναι κάπως βαρετές. Βρέχει ασταμάτητα για μέρες και η περιοχή με τις ανηφόρες και τις κατηφόρες δεν είναι η κατάλληλη ούτε για μια σύντομη βόλτα στη βροχή. Τα νερά που κατεβαίνουν ασταμάτητα σου λένε να καθίσεις σπίτι και να βγεις όταν αποφασίσει να βγει και ο ήλιος. Παρότι μου αρέσει η βροχή, αυτή τη φορά ένιωσα να με κουράζει.
Γεμίζω τον χρόνο μου διαβάζοντας ή μαγειρεύοντας. Έκοψα δύο πορτοκάλια σε ροδέλες, τα έβρασα στο σιρόπι, έπειτα τα βούτηξα στη ζέστη σοκολάτα. 
Αυτό ήταν μια μικρή απόλαυση που έσπασε για λίγο την βροχερή μονοτονία. 





























Τι θα χρειαστούμε:



2 μεγάλα πορτοκάλια
3 ποτήρια νερό
500 γρ. ζάχαρη
250 γρ. κουβερτούρα γάλακτος
λαδόκολλα
















Πως το κάνουμε:


Πλένουμε πολύ καλά τα πορτοκάλια και τα κόβουμε σε ροδέλες. Βράζουμε το νερό με τη ζάχαρη κι ύστερα ρίχνουμε μέσα τις ροδέλες. Δε μας ενδιαφέρει το σιρόπι να είναι πηχτό. Αρκεί τα πορτοκάλια να ρουφήξουν αρκετό απ'το σιρόπι. Δε χρειάζεται να τα ξεπικρίσουμε, γίνονται αρκετά γλυκά και χωρίς κάποια διαδικασία παραπάνω. 
Αφού η φλούδα αλλάξει χρώμα και ρουφήξει αρκετό σιρόπι, τα στραγγίζουμε για 4-5 λεπτά. Απλώνουμε τις ροδέλες σε ταψί με λαδόκολλα και ψήνουμε στους 180 για περίπου 20 λεπτά. Αν τα ψήσετε χωρίς λαδόκολλα, όλο το σιρόπι θα κολλήσει στο ταψί και δε θα μπορέσετε να τα βγάλετε. 
Έπειτα, σε μπεν μαρί λιώνουμε την κουβερτούρα. Βουτάμε όσο είναι ζεστή τις ροδέλες και τις απλώνουμε πάλι σε λαδόκολλα μέχρι να κρυώσει εντελώς η σοκολάτα. 



ΒΟΛΤΑ ΣΤΗΝ ΣΤΟΑ ΜΟΔΙΑΝΟ, Η ΜΕΚΑ ΤΟΥ ΚΑΦΕ





Κάνοντας την καθιερωμένη βόλτα μου στις αγορές της πόλης, για να αγοράσω τα μπαχάρια μου και άλλα καλούδια που χρειάζομαι στην κουζίνα, περπάτησα ως την στοά Μοδιάνο, για να ανακαλύψω κάτι που θα έπρεπε να έχω ανακαλύψει χρόνια πριν. 




Το καφεκοπτείο του κυρίου Ιωάννη Νοταρά, είναι ένα μικρό μουσείο στην καρδιά της Θεσσαλονίκης, ένα υπέροχο μαγαζάκι για τους λάτρεις του καφέ. Με αντικείμενα μιας άλλης εποχής, όμορφα και καλοδιατηρημένα, με αρώματα του παραδείσου και την φυσική ευγένεια του κυρίου Ιωάννη Νοταρά, μια απλή βόλτα, μετατρέπεται αυτόματα σε πηγή έμπνευσης, σε κέφι για ανακάλυψη. 





Ναι, είναι η "Μέκα" του καφέ, το παλαιότερο μαγαζί στην αγορά Μοδιάνο, με στιβαγμένα τα βάζα του καφέ, να ανοίγουν και να βγαίνουν οι μοσχοβολιές τους. 
Είναι δύσκολο να μην προσέξει κανείς τις μηχανές του καφέ, ιδίως την κόκκινη μηχανή που βλέπει μπρος του κάποιος με το που θα μπει στο κατάστημα, όπως επίσης, εκείνη τη διαφήμιση που βρίσκεται στον τοίχο, πίσω της, για το γάλα Βλάχας, πραγματικά μουσειακά αντικείμενα, για τα οποία ο αγαπητός καταστηματάρχης έχει να πει τις καλύτερες ιστορίες. 




Ευχαριστούμε θερμά, τον κύριο Ιωάννη για την καλή παρέα και τις υπέροχες ιστορίες.






Κουλούρια Θεσσαλονίκης







Τα πρωινά στην πλατεία Αριστοτέλους, εκτός από τσουρέκι, μυρίζουν και καφέ, μυρίζουν και κουλούρι. 
Αν θες κουλούρι και είσαι κοντά, θα περάσεις σίγουρα από την Αριστοτέλους, είναι γνωστά τα σποτ. Καφέ και κουλουράκι στο χέρι. 
Και το σκεφτόμουν και το γυρνούσα στο μυαλό και αποφάσισα να τα φτιάξω και στο σπίτι.
Να φέρω δηλαδή λίγη από την  Αριστοτέλους στο σπίτι.
Μου το έλεγαν και δεν το πίστευα πως είναι εύκολα.
Τραγανά και αφράτα, εξαφανίστηκαν από την πρώτη μέρα.





Θα χρειαστούμε:



600 γρ. αλεύρι σκληρό
300 ml νερό σε θερμοκρασία δωματίου
2 φακελάκια ξηρή μαγιά
2-3 κ.σ. ελαιόλαδο
2/4 κ.γλ. αλάτι
1 κ.γλ. ζάχαρη
σουσάμι 
επιπλέον χλιαρό νερό σε μπολ 











Πως το κάνουμε:




Διαλύουμε τη μαγιά στο νερό  ανακατεύοντας ελαφρώς. Προσθέτουμε τα υπόλοιπα υλικά και ζυμώνουμε μέχρι να έχουμε μια ομοιόμορφη ζύμη που να μην κολλάει στα χέρια ή χτυπάμε τα υλικά στον κάδο του μίξερ για σε δυνατή ταχύτητα για 6-7 λεπτά. Μεταφέρουμε τη ζύμη σε ένα μπολ, σκεπάζουμε με μια καθαρή πετσέτα ή με διαφανή μεμβράνη και αφήνουμε να ξεκουραστεί και να φουσκώσει τουλάχιστον για μισή ώρα. Λαδώνουμε τον πάγκο εργασίας, χωρίζουμε τη ζύμη σε μικρότερα κομμάτια και πλάθουμε. Δημιουργούμε μικρές λωρίδες τις οποίες ενώνουμε μεταξύ τους ώστε να σχηματιστεί το κουλούρι με την τρύπα στη μέση. Βουτάμε το κουλούρι στο νερό και αμέσως στο σουσάμι. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στου 180 βαθμούς για 15 λεπτά ώσπου να ροδίσουν. 




*Το σουσάμι το βάζουμε σε ένα ρηχό πιάτο και εκεί περνάμε ένα ένα τα κουλούρια.